رهبران جامعه باید بردبار و صابر،نیرومند و قوی و شجاع و دلاور و نترس و قویدل و دارای روحی بزرگ باشند.
مردان بزدل و ترسو؛زبون و ضعیف النفس؛بی اراده و سست،چگونه میتوانند اجتماع را از راه های پر پیچ و خم عبور دهند؟ چطور می توانند در برابر دشمن مقاوت کنند،و موجودیت و شخصیت خود را از دستبرد این و آن حفظنمایند؟ عظمت و بزرگی روح زمامدار،و قدرت و نیروی جسمی و روانی او تاثیر عجیبی در میروان خود دارد.وقتی امیر مومنان،یکی از صمیمی ترین یاران خود را به حکومت مصر انتخاب نمود؛نامه ای به مردم ستمدیده کشور مصر،که ازمظالم حکومت وقت به ستوه آمده بودند، نوشت.در آن نامه،قرماندار خود را به دلاوری و شجاعت روحی توصیف نمود.اینک فرازی چند،از آن نامهکه شرایط واقعی یک زمامدار را بیان میکند:
》.یکی از بندگان خدا را به سوی شما فرستادم که در روز های ترس،به خواب نمیرود و از دشمنان در اوقات بیم و هراس سرباز نمی زند.بر بدکاران از آتش سوزان سخت تر است و او《مالک بن حارث)از قبیله مذحج است.سخن او را بشنوید و امر و فرمان او را اجرا کنید؛زیرا او شمشیری است که شمشیر های خدا که تیزی آن کند نمی شود،و ضربت آن بی اثر نمی گردد》.
درباره این سایت